فناوری‌های حوزه انرژی‌های هیدروکربوری تا افق ۱۴۱۴ با رویکرد دفاعی امنیتی

در این پژوهش ابتدا ادبیات امنیت ملی به طور مختصر ارائه شده و سپس نسبت امنیت فناوری با آن تببین شد.

پس از آن ارتباط مفهوم امنیت انرژی (به ویژه در سمت عرضه کنندگان) با دو مفهوم امنیت ملی و امنیت ملی تبیین شد تا مشخص گردد چگونه فناوری‌های آینده حوزه انرژی، دارای بعد امنیت ملی هستند.

در فصل دوم کلان روندهای آینده انرژی جهان بر حسب حامل‌های مختلف، بخش‌های مختلف مصرف و مناطق جهان بر اساس پیشبینی مراکز معتبر انرژی جهان تبیین و ارائه شد.

فصل سوم پزوهش که به نحوی سنگ بنا و محک فناوری‌های امنیتی برای ج.ا.ا در آینده است؛ مشتمل بر اسناد بالادستی ج.ا.ا در حوزه انرژی، تحلیل و ترسیم وضعیت مطلوب امنیت انرژی برای ج.ا.ا در دو بعد داخلی و خارجی و نهایتا ارائه شاخص‌هایی برای امنیت انرژی ج.ا.ا است. در واقع با تبیین شاخص‌های امنیت انرژی برای کشور، سمت و سوگیری فناوری‌های موجود و آینده و اولویت‌بندی آن‌ها مشخص می‌شود.

در ادامه و در فصول ۴و۵ به ترتیب فناوری‌های مهم و استراتژیک در بخش بالادستی و پایین دستی صنعت نفت و گاز ارائه شده است.

این دو فصل حاصل جستجوی اینترنتی، گفتگوی کارشناسی با نخبگان صنعت و دانشگاه و استفاده از گزارش‌های معتبر بین المللی است. دو نکته در این باره حائز اهمیت است:

اولا با توجه به زمان اندک پژوهش حاضر و گستردگی بسیار زیاد حوزه نفت و گاز، دسته بندی ارائه شده بایستی تکمیل شود.

ثانیا اگرچه این پژوهش، مبنای مناسبی برای تشخیص فناوری‌های راهبردی برای کشور است؛ اما با توجه به تغییرات دائمی فناوری در جهان، ضروری است پزوهشی مجزا به صورت مستمر (سالانه) به منظور رصد و پایش فناوری‌های نوظهور تعریف و تا افق زمانی مد نظر ج.ا.ا ادامه یابد.

در ادامه نتایج پژوهش به منظور اولویت‌بندی فناوری‌های حوزه انرژی‌های هیدروکربوری با رویکرد دفاعی-امنیتی ارائه شده است.