گزارش نهایی ساختار مالکیت ایرانخودرو و سایپا
در فصل اول این گزارش تعاریفی از سهام و انواع آن ارائه شده است. در ادامه و در فصل دوم به بررسی مالکیت گروه صنعتی ایرانخودرو پرداخته شده است. بسیاری از منتقدان صنعت خودروسازی کشور بر این اعتقاد هستند که شیوه ی مدیریت شرکت های خودروسازی مشکل اصلی این صنعت است.
سهامداری خصوصی- دولتی در این شرکت ها باعث شده تا از یک طرف دولت نتواند نظارت مناسب بر عملکرد این شرکت ها داشته باشد و از طرف دیگر سهامداران خصوصی هم به دلیل مداخلات بیش از حد دولت، انگیزهی لازم برای پیشرفت را نداشته باشند.
اخیرا مشاهده می شود که شرکت های خودروسازی شرکت هایی ایجاد کردهاند که اقدام به خرید سهام شرکت مادر می کنند که محل تامین اعتبار این شرکت ها خالی از ابهام نیست. بدین وسیله این شرکت های زیر مجموعه قادر به تعیین هیات مدیره شرکت مادر هستند. که هیات مدیره شرکت زیرمجموعه هم قبلا توسط شرکت مادر تعیین شده است.
از سوی دیگر مشاهده شده است که برخی شرکت های قطعه سازی هم سهام قابل توجهی را در شرکت خودروسازی خریداری کردهاند و از این راه حتی موفق شدهاند یک عضو ازپنج عضو هیات مدیره ی یکی از شرکت های خودروسازی را منصوب کنند. و در نتیجه با این اهرم فشار قادر خواهند بود تمام قطعات تولیدی خود را به صورت دلخواه به شرکت خودروسازی بفروشند.
در ادامه و در فصل سوم این گزارش نیز مالکیت گروه صنعتی سایپا مورد بررسی قرار گرفته است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
Want to join the discussion?Feel free to contribute!