ساز و کارها و سیاست‌های پیشنهادی خودرو

صنعت خودرو در طی سالیان گذشته با ۴ مشکل عمده مواجه است.

۱- علی رغم این که سهام دولت در هر دو خودروساز بزرگ. کم تر از ۱۷% است، دولت کنترل مدیریتی این دو شرکت را برعهده دارد. زیرا حدود ۳۰%از سهامداران ایران خودرو که شرکت‌های زیرمجموعه ایران خودرو و ۴۰% از سهامداران سایپا که شرکت های زیرمجموعه سایپا هستند، وکالت تعیین عضو هیأت مدیره را به دولت واگذار می‌کنند.

۲- عرضه کنندگان خودرو در بازار خودروی ایران با چالش جدی برای فروش خودرو مواجه نیستند. زیرا بازار خودرو ایران دارای عرضه کنندگان با تعداد زیاد نیست. بنابراین مشتری ناچار است برای خرید خودرو یکی از خودروهای عرضه شده توسط خودروسازان را انتخاب کند. خودروساز برای خود، مشتریان رزرو شده می‌بیند و از فروش محصولاتش مطمئن است.

۳- خودروسازان پلتفرم طراحی نمی‌کنند. بنابراین مالکیت معنوی خودروهای تولیدی را در اختیار نداشته و باید تحت لیسانس، خودرو تولید کنند.

۴- دولت قاعده گذاری هوشمندانه‌ای برای توسعه صنعت خودرو نداشته است. بیشتر ابزارهای دولت در برابر اقدامات مثبت و منقی خودروساز بکسان عمل می کنند. بنابراین مدیران خودروساز حتی اگر به سودآوری بنگاه فکر کنند؛ تصمیماتی که مطلوب حاکمیت باشد نمی‌گیرند. در واقع دولت منافع بنگاه را در راستای منافع کشور قرار نداده است.

در این گزارش در ادامه بیان مشکلات عمده صنعت خودرو به ۱۳ سازوکار و اقدام پیشنهادی در جهت اصلاح صنعت خودرو پرداخته شده است. در ادامه سرفصل‌های مربوط به این سیاست‌ها عنوان می‌شود.